به نقل از «ایرنا»

کشتی در مسیر المپیک

تاریخ انتشار: ۱۳ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۰۲۴۳۲۲

به گزارش ایرنا، برگزاری مراسم تقدیر از مدال‌آوران رقابت‌های جهانی صربستان در اول آبان ماه حاوی نکات و حاشیه‌هایی بود که باید به فال نیک گرفت.

حضور بزرگانی همچون منصور برزگر، ابراهیم جوادی، رحیم علی‌آبادی، محسن فرح‌وشی، اکبر فلاح، غلامرضا محمدی، علیرضا رضایی، صادق گودرزی و طالب نعمت‌پور به عنوان عنوان‌داران جهان و المپیک به این مراسم رنگ و بوی دیگری داده بود؛ موضوعی که نشان می‌دهد علیرضا دبیر رئیس فدراسیون راهبرد دیگری را در مسیر مدیریت خود در پیش گرفته است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

حضور ابراهیم جوادی به عنوان یکی از منتقدین پر و پاقرص سال‌های اخیر و همچنین غلامرضا محمدی سرمربی تیم ملی کشتی آزاد در المپیک توکیو و در زمان علیرضا دبیر که شیوه کنارگذاشتنش با حرف و حدیث‌های زیادی همراه بود، در این مراسم و البته اکبر فلاح از کارشناسان و قهرمانان کشتی کشورمان که سال‌ها در هیچ مراسمی در فدراسیون شرکت نکرده بود، نشان ‌داد که کشتی کشورمان در آستانه یک تحول مثبت قرار گرفته است.

البته در این مراسم جای برخی دیگر از بزرگان همچون عباس جدیدی، عباس حاج‌کناری، رضا یزدانی، کمیل قاسمی، حسن رحیمی و دیگر ملی‌پوشان دیگر خالی بود تا با رودرو شدن با رئیس فدراسیون و مطرح شدن مسائل و مشکلات، در نهایت راه برای کمک به کشتی باز شود چرا که کشتی از همه چیز مهمتر است و این کشتی است که در المپیک امید اول ورزش برای کسب مدال خواهد بود.

این در حالی است که در چهار سال گذشته بسیاری از قهرمانان و مربیان بنام کشورمان شاید به دلیل نوع رفتارهای برخی فدراسیون‌نشینان رغبتی برای حضور در کشتی را نداشتند و این انتقاد جدی است که به علیرضا دبیر وارد است.

با این وجود شکست‌های نمایندگان کشورمان به خصوص آزادکاران برابر حریفان مستقیم خود از کشورهای روسیه و آمریکا و البته تبدیل برخی پیروزی‌ها به شکست در لحظات پایانی به نوعی زنگ خطر را برای کشتی کشورمان به خصوص تیم ملی کشتی آزاد در المپیک به صدا درآورد و اگر نقاط ضعف ملی‌پوشان در این فاصله برطرف نشود، باید انتظار نتایجی همچون المپیک ۲۰۰۸ پکن را داشت.

علیرضا دبیر و انتقادش به شکست ملی‌پوشان به حریفان مستقیم‌شان و برخی ضعف‌های آنان، خود نکته مثبت و امیدوارکننده‌ای است که باید منتظر باشیم او چه برنامه و راهبردی در این زمینه دارد.

این روزها صحبت از حضور اکبر فلاح به عنوان یکی از مفاخر کشتی آزاد کشورمان در جمع کادر فنی به گوش ‌می‌رسد. حضور هر کدام از این افراد به عنوان فنی‌ترین کشتی‌گیران ایران، می‌تواند خبری خوش باشد.

چرا با وجود چنین تئورسین‌هایی که هر کدام می‌توانند انقلابی را در کشتی یک کشور ایجاد کنند، شکست دیوید تیلور باید به یک کابوس برای کشتی کشورمان تبدیل شود تا حدی که استاد منصور برزگر در خصوص آن گفت «ما جایی نرفتیم که صحبت کشتی نباشد و جایی نمی‌رویم که صحبت تیلور و حسن یزدانی نباشد و اگر تیلور را نبریم داغش تا ابد بر پیشانی ما خواهند ماند و این مهم رخ خواهد داد و یزدانی خواهد برد.»

ورزش کشتی و وزنه‌برداری ۰ نفر رضا رمضانی برچسب‌ها المپیک پاریس کشتی آزاد تیم ملی کشتی آزاد

منبع: ایرنا

کلیدواژه: المپیک پاریس کشتی آزاد تیم ملی کشتی آزاد المپیک پاریس کشتی آزاد تیم ملی کشتی آزاد کشتی کشورمان علیرضا دبیر کشتی آزاد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۰۲۴۳۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حسن یزدانی بحران ملی نیست

روزنامه شرق نوشت: حسن یزدانی، قهرمان پرآوازه کشتی ایران، تبدیل به سوژه داغی برای فضای ورزشی این روز‌های ایران شده است. دلیلش بازگشت او به تشک کشتی و ارائه فیلمی چندثانیه‌ای از تمرینش با کشتی‌گیری به مراتب سبک‌وزن‌تر از خودش است. او نشان داده بعد از عمل سنگینی که روی کتفش داشته، برگشته و مهیا است تا در المپیک پاریس به میدان برود.

یزدانی پیش‌ازاین در تلویزیون وعده‌ای با این مضمون داده بود که در پاریس، هم تیلور را می‌برد و هم طلا می‌گیرد. باوجوداین اتفاقاتی رخ داده که شاید با چنین شفافیتی نتوان درباره ادعای حسن یزدانی صحبت کرد. اولین آن‌ها غیبت دیوید تیلور، رقیب همیشگی یزدانی در پاریس است. او در یک شگفتی بزرگ در مسابقات انتخابی تیم ملی آمریکا، مبارزه‌اش را به آرون بروکس ۲۳ ساله باخت و به همین سادگی از تیم ملی بیرون ماند.

داستان اول برای حسن یزدانی شیرین است. تیلور در سال‌های اخیر به‌خوبی نشان داده بود راه بردن یزدانی را فراگرفته و حتی او را در آخرین جدال، ضربه فنی هم کرد. آمار تقابل‌های این دو هم به‌خوبی گواه برتری تیلور در تقابل‌های رودررو است. حالا که جادوگر آمریکایی در پاریس غایب است، این بهترین فرصت برای حسن یزدانی است تا یک مدال دیگر المپیک به ویترین پررنگ و لعابش اضافه کند؛ ولی این‌ها همگی در گرو محقق‌شدن داستان دوم است که تلخ و دارک نشان می‌دهد.

یزدانی کتفش را به تیغ جراحان سپرده و به‌تازگی به تشک برگشته. او آن‌قدر درگیر فیزیوتراپی و آماده‌سازی است که حتی فرصت حضور در اردوی اول تیم ملی را از دست داده است. از آنجا که کمتر از سه ماه به بازی‌های المپیک مانده، این نگرانی وجود دارد که نکند به لحاظ جسمی و ریکاوری، در موعد مقرر آماده نشود و نتواند در المپیک کاری از پیش ببرد؛ به‌ویژه اینکه پیش‌تر علیرضا دبیر، رئیس فدراسیون کشتی هم ابراز نگرانی کرده و از این گفته که در ایران هر کشتی‌گیری که کتفش را عمل کرده، دیگر آن کشتی‌گیر سابق نشده است. پس، اتفاق بدتر برای حسن یزدانی، تصور این سناریو است که او نه‌تن‌ها شانسی برای گرفتن مدال در المپیک نداشته باشد؛ بلکه اصلا نتواند به این بازی‌ها اعزام شود.

در چنین فضایی است که فدراسیون کشتی تصمیم مهمی گرفته و به این نتیجه رسیده که یزدانی را در فاصله ۵۰ روز مانده به بازی‌های المپیک، به رقابت‌های کشتی مجارستان اعزام کند تا میزان آمادگی او و پاسخ‌دهی کتفش به عمل جراحی را بسنجد. تا به اینجا همه چیز منطقی به نظر می‌رسد؛ ولی در یکی، دو روز گذشته، چنین تصمیمی بخشی از جامعه کشتی را آشفته کرده و فریاد وا اسفا سر داده‌اند که حرمت قهرمان حفظ نشده است.

اینجا روایت‌ها کمی متفاوت است؛ مثلا خبرگزاری‌های نزدیک به دولت از این شایعه نوشته‌اند که یزدانی از مسئولان فدراسیون کشتی درخواست کرده بدون حضور در مسابقه‌ای، به پاریس اعزام شود که با پاسخ منفی اهالی فدراسیون مواجه شده است. پاره‌ای دیگر هم از این می‌گویند که رقابت‌های مجارستان برای حسن یزدانی سنگین است و نباید او را به چنین تورنمنتی اعزام کرد؛ به‌ویژه اینکه ممکن است آرون بروکس هم در مجارستان باشد و کار را برای حسن یزدانی سخت کند. چ

نین تحلیل‌هایی باعث دوپاره شدن نظریات علاقه‌مندان به کشتی شده و حالا با حسن یزدانی به گونه‌ای رفتار می‌شود که گویی قرار است تبدیل به یک بحران ملی شود. در اینکه حسن یزدانی پرافتخارترین کشتی‌گیر ایران است، تردیدی وجود ندارد؛ در اینکه شأن او باید حفظ شود، هم شکی وجود ندارد؛ ولی مشخص نیست اعزام او به یک تورنمنت خارجی چطور می‌تواند موارد بالا را نقض کند. چنین تفکراتی اهمیت بازی‌های المپیک و کسب افتخار را قربانی یک اسم می‌کنند؛ البته اسم حسن یزدانی اعتباری برای کشتی ایران است؛ ولی فرض محال، اگر یزدانی با ناآمادگی و بدون محک‌خوردن به المپیک برود و آنجا حتی قبل از رسیدن به فینال با نتیجه‌ای اسف‌بار به کارش در پاریس پایان دهد، آیا حرمتش حفظ شده است؟

ضمن اینکه چنین جریانی باید پاسخ‌گوی این پرسش مهم هم باشند که چرا حسن یزدانی حاضر نشد کتفش را زودتر عمل کند تا به‌موقع برای پاریس مهیا باشد؟ چرا یزدانی اجازه داد شایعاتی که می‌گفتند او برای رسیدن به پاداش بازی‌های آسیایی، جراحی‌اش را به بعد از هانگژو موکول کرد، شکل بگیرد؟ حالا آن‌ها باید پاسخ دهند که اگر المپیک برای یزدانی و اعتبار کشتی ایران اهمیت وافری داشت، چرا او کتف آسیب‌دیده‌اش را زودتر به تیغ جراحان نسپرد؟

این‌ها البته بخشی از این دوپارگی موجود است؛ چراکه باید آن روی سکه؛ یعنی کادر فنی را هم دید. حسن قرار است در فاصله ۵۰ روز مانده به المپیک به مسابقه‌ای خارجی اعزام شود؛ اگر او بدرخشد که حرف و حدیثی نیست و با شایستگی راهی پاریس می‌شود و بسیاری را امیدوار می‌کند که مدال دیگری برای کاروان ایران بگیرد؛ اما اگر حسن ناآماده باشد، آیا ۵۰ روز، زمان کافی برای مهیاکردن یک کشتی‌گیر دیگر برای اعزام به پاریس خواهد بود؟

بدیهی است که این دوگانگی نیاز به ظرافت خاصی دارد که بدون دخیل‌شدن احساسات باید درباره‌اش تصمیم‌گیری شود. حسن هم تا رقابت‌های مجارستان به قدر کافی فرصت دارد تا توان از دست رفته‌اش را بازیابد و خودش را در غیاب گربه‌سیاه آمریکایی‌اش محکی جدی بزند. محکی که سربلند بیرون‌آمدن از آن می‌تواند تکلیفی جدی برایش قلمداد شود. یزدانی حمایت فدراسیون را دارد؛ ولی بعید است این فدراسیون هم حاضر شود چشم‌بسته روی کتف آسیب‌دیده حسن قمار کند.